maandag 3 februari 2014

Medisch weekje

Vandaag weer met koorts opgestaan, zoals elke dag de laatste tijd. Hopelijk krijgen we dat snel onder controle. De dokters houden het goed in de gaten. Het zou goed kunnen komen van de bestralingen of weet ik veel waardoor. Ik denk wel dat we het onder controle kunnen krijgen.
Vandaag weer bij mijn hematoloog in de Tjongerschans geweest. Er waren wel weer wat afwijkingen in mijn bloed te zien. Mijn HB was weer te laag, dus ik krijg morgen weer twee zakjes RBC's (rode bloedcellen). Mijn bloedplaatjes waren ook wat laag, maar dat laten we eerst zo. Morgen mag ik sowieso weer een paar uur aan het infuus in het ziekenhuis. Kost me weer wat tijd, maar zal me wel weer wat kracht en wat meer energie geven.
Woensdag krijg ik mijn Rituximab, het muizeneiwit waar ik weleens over heb geschreven. Dat betekend weer een paar uurtjes ziekenhuis. Gelukkig kan ik het snelle schema doen, dus hoeft het niet heel lang te duren. Hoogstwaarschijnlijk begin ik dan ook met de nieuwe medicijnen, ik ben erg benieuwd wat dat met mij gaat doen.
Verder waren mijn bloedsuikers ook wat te hoog (14 mmol / nn) die worden de komende dagen goed gevolgd, zodat we weten wat we er mee kunnen. De verhoogde bloedsuikers kunnen heel goed komen door de Prednison. Door de Prednison verwerkt het lichaam de bloedsuikers minder goed. We zien wel wat daar uit rolt en anders neem ik een pilletje of spuitje en zal ik het ook wel onder controle krijgen. Mijn leverwaarden zijn in ieder geval wel weer verbeterd.
Voor de rest gaat het nog steeds goed. Gisteren en vandaag even lekker gewandeld. Ik moet weer wat meer doen om wat kracht te krijgen. Hopelijk met de RBC's die ik morgen krijg en het wandelen zal dat wel lukken. Zoals ik me op dit moment voel kan ik me niet voorstellen dat ik zo ziek ben als ik ben. Dat kan af en toe best confronterend zijn. Ik zit soms lekker op de bank aan een kopje thee. Geen pijn, niet ziek, geen koorts of andere dingen. Gewoon leuk een filmpje kijken met Ginny. En dan ineens bekruipt me het gevoel weer dat ik die verschrikkelijke kutziekte heb, die me hoe dan ook fataal gaat worden. Gelukkig denk ik daar op de meeste momenten niet aan en kan ik genieten van de goede momenten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten