Wachten

Gisteren heeft Ginny mij geplukt. Mijn haren zaten zo los dat we ze gemakkelijk, met bossen tegelijk , er uit konden trekken. Het ging vast makkelijker dan bij een angorakonijntje. Daarna de haren die niet wilden nog even geschoren. Ik heb nu dus weer een oud hollandsche vleespet. De rest van mijn beharing, op mijn armen en benen na, laat ook los. Ik hoef me voorlopig dus niet meer te scheren, heerlijk! Dit bevalt mij wat beter dan mijn nagels die er af vallen. Dat is gevoeliger. Op beide voeten heb ik nog maar twee nagels en mijn vingernagels zien er ook uit alsof ik net door een chimpansee gemanicuurd ben.

Vanmorgen waren we al weer vroeg in de benen. Om half negen moest ik een echo laten maken van mijn lever. Voor mij is dat erg vroeg. Normaal sta ik rond tien uur op, nu ging de wekker al om half zeven...... Drama dus. Nu zijn we aan het wachten op de uitslag van de echo en op het bericht van de dokter over wanneer de chemo gaat starten. Dit is allemaal afhankelijk van wanneer het apparaat beschikbaar is, waarmee ze mijn stamcellen gaan oogsten. Dat wordt dus terugrekenen voor de dokters. Ik moet namelijk eerst zes dagen chemo en daarna worden de stamcellen gemobiliseerd en daarna pas kunnen ze geoogst worden. De dokter hoopt het voor mij zo te kunnen regelen, dat we vrijdag gaan beginnen met de chemo, zodat ik met kerst thuis ben. Het zal vandaag hier in het UMCG wel weer een dag van wachten en wachten worden.