donderdag 5 december 2013

Thuis

Vanaf gisteren voel ik mij niet meer zo fit. Koud en erg moe. Volgens mij is de chemodip begonnen. Ik was rond 12 uur weer klaar met de Rituximab, dus ik kon lekker op tijd naar huis. Naar huis betekend nu Haskerhorne. De woonunits, die we daar hebben geplaatst, zijn eindelijk klaar!! Er is erg hard aan gewerkt door Ginny en onze fantastisch lieve vrienden en vriendinnen. Nu hebben we daar een warm, droog en heel leuk plekje, met uitzicht over de Haskerhornster landerijen.
Vanmorgen ben ik behoorlijk geschrokken. Ik zou alleen Rituximab krijgen. Rituximab heb ik al heel vaak gekregen, dus no problem dacht ik!! Toen de verpleegkundige zei dat de MTX, oftwel Methotrexaat, binnen was, zei ik al dat ik dit niet hoefde. De verpleegkundige zei dat het toch echt besteld en binnengekomen was. Toen de dokter binnenstapte werd het verhaal helder. Ze hadden gisteren met de hematologen besloten dat het beter voor mij zou zijn om de MTX in mijn ruggenmergholte te spuiten. Deze chemo komt dan in het liquor, dat is het hersenvocht, en zou moeten voorkomen dat ik uitbreiding van de lymfomen richting het ruggenmerg of mijn hersens zal krijgen. Het gebeurt allemaal met een ruggenprik en als ergste bijwerking noemde hij de hoofdpijn van zo'n twee dagen. Dit hoort er allemaal bij, maar ik ben er nu niet meteen mee akkoord gegaan. Dit wordt zomaar even tegen me gezegd en daar moet ik het dan mee doen. Ik heb het niet gedaan. Volgende week heb ik een gesprek over wanneer we er mee gaan beginnen.
Ik ben erg blij weer thuis te zijn. Home sweet home..... Laat de dip maar komen, al voel ik me nog zo sneu, ziek, moe, koud en vervelend: ik ga door!!!!

1 opmerking: